راهنمای سفر به جزیره سانتورینی؛ یونان

راهنمای سفر به جزایر یونان

جزیره سانتورینی (Santoríni)

چرا به سانتورینی سفر ‌کنیم؟

حدوداً تا سال ۱۶۲۰ قبل از میلاد، جزیره سانتورینی که امروزه به این نام شناخته می‌شود، کالیستی (Kallisti) نامیده می‌شد. کالیستی یکی دیگر از جزیره‌های آتشفشانی محسوب می‌شد، که یک شهر متعلق به دوران مینوان در ساحل جنوبی آن و حفره‌های مملو از ماگمای دگرگون‌پذیر در زیر منطقه میانی آن قرار داشت. سپس یکی از شدیدترین فوران‌های آتشفشانی در این جزیره به وقوع پیوست. این حادثه موجب شد تا مرکز جزیره فروپاشی شده و به یک دهانه آتشفشانی خالی تبدیل شود. آب دریا به سرعت این دهانه خالی را در برگرفته و جزیره هلالی شکل کنونی بر روی آب تشکیل شد. زلزله‌ای که همزمان با این اتفاق روی داد یک سونامی به راه انداخت و زمینه نابودی جزیره کرت دوران مینوان را ایجاد کرد.

در نهایت این جزیره مجدداً در قالب جزیره باستانی ثِرا (Thera) شکل گرفت، اما ساکنان آن مجبور بودند با فوران‌های مجدد آتشفشانی دست و پنجه نرم کنند. فوران‌های آتشفشانی بعدی در سال ۴۶ قبل از میلاد زمینه تشکیل دو جزیره کوچک در این دهانه آتشفشانی را فراهم آورد. لرزه‌های پی‌در پی جزیره دیگری در سال ۱۹۵۶ ایجاد کرد که اغلب بخش‌های دو روستای اصلی، فیرا (Firá) و اویا (Oía) را با یکدیگر همسطح می‌کرد.

از طریق راه‌های دریایی دسترسی بسیار آسانی به جزیره سانتورینی وجود دارد؛ همزمان با ورود به جزیره، کشتی شما بر روی آب‌های شگفت‌انگیز و آبی‌رنگ این دهانه آتشفشانی مانور می‌دهد. صخره‌های تشکیل شده از گدازه‌های آتشفشانی سرد بر لبه این دهانه آتشفشانی، صخره‌های لایه‌ای رنگارنگ که از بالای سر نمایان هستند، به همراه خانه‌هایی با نمای سفیدرنگ که همچون تکه‌های برف بر روی صخره‌ها خودنمایی می‌کنند، از جمله زیبایی‌های وصف‌ناپذیر این جزیره شگفت‌انگیز محسوب می‌شوند.

این جزیره یکی از مناظر پرشکوه و تماشایی دریای مدیترانه به شمار می‌رود و خیره شدن به آب‌های این دهانه آتشفشانی از بالای صخره‌ها به یک تجربه خاطره‌انگیز و فراموش ناشدنی برای عروس و دامادهایی که به ماه عسل آمده‌اند، مسافران کشتی‌های تفریحی و گردشگران تبدیل خواهد شد.

چه زمانی به این جزیره سفر کنیم؟

بهترین زمان برای سفر به مجمع‌الجزایر سیکلاد (Cyclades)، اواخر فصل بهار و اوایل فصل پاییز است.‌ در اواخر بهار این منطقه از چشم‌اندازهای سرسبزی برخوردار بوده و آب دریا نیز به اندازه کافی برای یک شنای فوق‌العاده گرم شده است، اما انبوه جمعیتی که به سمت این جزایر سرازیر می‌شود، از جمله مسائلی است که در این زمان باید با آن دست و پنجه نرم کرد. اوایل فصل پاییز که گردشگران تابستانی منطقه را ترک کرده‌اند و آب دریا نیز در گرم ترین درجه قرار دارد، زمان مناسبی برای اقامت در این جزایر خواهد بود. در این اوقات، مجمع‌الجزایر سیکلاد از جمله جذاب‌ترین و لذت‌بخش‌ترین جزایر محسوب می‌شوند. در دو فصل بهار و پاییز در مقایسه با فصل تابستان، هزینه امکانات اقامتی کمتر خواهد بود.

اما توجه داشته باشید که در اواخر فصل پاییز به این منطقه سفر نکنید. در هفته سوم ماه سپتامبر بسیاری از امکانات گردشگری و اقامتی تعطیل خواهند شد و طوفان‌ها نیز این منطقه را در می‌نوردند. در این زمان، رفت‌وآمد کشتی‌های فرابری کاهش می‌یابد، اما شمار کشتی‌های تفریحی که در سانتورینی به جابجایی مسافر می‌پردازند بیشتر می‌شود و مسافران این کشتی‌ها بیشتر اوقات روز در سواحل و خیابان‌های شهرهای فیرا و اویا به گشت‌وگذار می‌پردازند. همچنین در اغلب روزهای ماه سپتامبر و اکتبر، انبوهی از حشرات به منطقه سرازیر می‌شوند که مجبور خواهید شد با این مشکل نیز دست‌ و پنجه نرم کنید. جزیره سانتورینی تنها منطقه در مجمع‌الجزایر سیکلاد محسوب می‌شود که همواره جمعیتی در حدود ۲۵ هزار نفر در آن حضور دارند و در فصل زمستان به ویژه در تعطیلات آخر هفته بر شمار گردشگران آن افزوده خواهد شد.

مکان‌های دیدنی

یکی از مکان‌های دیدنی روستای فیرا، موزه ثِرای ماقبل تاریخ است که حتماً باید از آن دیدن کنید. در این موزه، دیوارنقش‌های متعلق به دوره مینوان که قبل از فرونشست زمین در منطقه آکروتیری (Akrotíri) وجود داشته، در معرض نمایش گذاشته شده است. سواحلی شنی و یا سنگی جزیره سانتورینی که از گدازه‌های تیره‌رنگ آتشفشانی تشکیل شده‌اند، محل مناسبی برای استراحت و حمام آفتاب محسوب می‌شود؛ برای نمونه منطقه‌های پریولاس (Perivólas) و ویلیهادا (Vlyháda) واقع در نقاط دورافتاده جنوب این جزیره، از جمله بهترین و لذت‌بخش‌ترین سواحل برای استراحت و حمام آفتاب شناخته می‌شوند. در میان مسیرهای بسیاری که از روستای پِریسا (Períssa) به روستای ساحلی کاماری (Kamári) وجود دارد، مسیر عبوری از ثِرای باستانی پس از فوران آتشفشان و مسیر عبوری از لبه گودال آتشفشانی از روستای ایمرویگلی (Imerovígli) به اویا (Oía) دو مسیر مناسب برای پیاده‌روی به شمار می‌رود. پیشنهاد می‌کنیم برای درک قدرت شگفت‌انگیز این آتشفشان باستانی، یک سفر یک روزه به جزیره‌های کوچک مجاور این دهانه آتشفشانی ترتیب دهید. خط ساحلی این جزیره‌ها از سطوح بسیار سختی تشکیل شده و چشمه‌های آبگرمی نیز در آن وجود دارد.

شماره تماس‌های ضروری:

آمبولانس: ۱۶۶

آتش‌نشانی منطقه شهری: ۱۹۹

آتش‌نشانی منطقه جنگلی: ۱۹۱

پلیس: ۱۰۰

جاذبه‌های گردشگری جزیره سانتورینی

از جمله مناطق دیدنی این جزیره آتشفشانی، سواحل عجیب و غریب شرقی با شن‌های سیاه‌رنگ و یا مسیر پلکانی و زیگزاگی شکلی است که به سمت بندرگاه کوچک پایین روستاهای اویا و فیرا منتهی می‌شود. می‌توان مدت‌ها به مناظر و چشم‌اندازهای شگفت‌انگیز این دهانه آتشفشانی خیره شد و از زیبایی‌های آن لذت برد. البته در این جزیره علاوه بر پرداخت هزینه اقامت، باید مبلغ بیشتری را نیز برای صرف غذا پرداخت نمایید.

کمی دورتر از لبه این دهانه آتشفشانی، روستای محبوب پیرگوس (Pýrgos) قرار دارد. پیرگوس مرتفع‌ترین روستای منطقه است که تا قرن نوزدهم به عنوان مرکز جزیره سانتورینی شناخته می‌شد. این روستا از چشم‌انداز ۲۷۰ درجه‌ای برخوردار می‌باشد که این مناظر تنها به منظره قلعه دست‌نخورده بالای کوه منطقه محدود نمی‌شود. در میان زمین‌های پایین‌تر منطقه، گالری هنری کراسرود آنتیک (Crossroad Antiques)، قرار گرفته است که بهترین فروشگاه محصولات هنری و نقوش قدیمی در جزیره محسوب می‌شود.

موزه‌های فیرا

بهترین موزه این‌ منطقه، موزه بدون عیب و نقص ثِرای ماقبل تاریخ (Prehistoric Thera) است که در نزدیکی کلیسای جامع ارتدوکس واقع شده و تا حد زیادی به موضوع استقرار تمدن مینوان در آکروتیری اختصاص یافته است. (درب‌های این موزه همه روزه، به جز سه‌شنبه‌ها، از ساعت ۸ صبح تا ۳ بعدازظهر به روی بازدیدکنندگان باز می‌باشد، اما به احتمال زیاد در فصل تابستان کمی دیرتر آغاز به کار خواهد کرد و هزینه ورودی آن نیز ۶ یورو تعیین شده است). از جمله آثار به نمایش گذاشته در این موزه می‌توان به نقاشی‌های دیواری اصیل از میمون‌های آبی‌رنگ ایستاده، زنان زیبا و پوشش گیاهی حوالی رود نیل اشاره کرد که نمونه آخر حاکی از ارتباطات دریانوردی این جزیره با کشور مصر می‌باشد.

در این موزه باستان‌شناسی که در خیابان پاپندیس (Ypapandís) واقع شده است (که از ماه می تا اکتبر، سه‌شنبه‌ها تا یکشنبه‌ها از ساعت ۹ صبح تا ۴ بعدازظهر، و از ماه نوامبر تا آورزیل از ساعت ۸ صبح تا ۳ بعدازظهر باز می‌باشد و هزینه ورودی آن نیز ۳ یورو است) یافته‌هایی از دوران ثِرای باستان که به شدت نیازمند بازسازی هستند، نگه‌داری می‌شود. البته چند نوع سفال کلاسیک و قدیمی و نیز مجسمه‌های سنگی تراشیده شده به شکل سر شیر و کروس (kouroi: مجسمه ایستاده یک مرد جوان یونانی) در این موزه وجود دارد که نیازی به بازسازی ندارند.

در موزه مِگارو گیزی (Megaro Gyzi)، که در قسمت شمالی شهر و داخل قلمروی اسقف اعظم کاتولیک واقع شده است (که از ماه می تا سپتامبر یکشنبه‌ها و دوشنبه‌ها از ساعت ۱۰ صبح تا ۴ بعدازظهر و سه‌شنبه‌ها تا شنبه‌ها از ساعت ۱۰ صبح تا ۹ شب؛ در ماه اکتبر همه روزه از ساعت ۱۰ صبح تا ۴ بعدازظهر به روی بازدیدکنندگان باز بوده و هزینه ورودی آن نیز ۳ یورو است)، مجموعه جذاب و متنوعی از نقوش قدیمی کشف شده توسط گردشگران بزرگ فرانسوی، نقشه‌های باستانی (که در آن این دهانه‌ آتشفشانی «sans fond» به معنای «بدون پایه» نامیده شده است)، تصاویری از فوران آتشفشانی سال ۱۸۶۶، نقاشی‌هایی از مناظر مختلف جزیره توسط هنرمندان یونانی و عکس‌های شگفت‌انگیزی از قبل از سال ۱۹۵۶، از جمله عکس‌هایی از دهکده ماهیگیری کوچکی در جزیره نئا کامنی (Néa Kaméni) پیش از فوران آتشفشان در سال ۱۹۵۰ نگه‌داری می‌شود.

گردشگران می‌توانند با ثبت‌نام در یک تور اختیاری اضافه ( با پرداخت ۱۰ یورو) از بخش‌های مختلف قلمرو اسقف اعظم، که صومعه‌ها و کلیساهای مختلفی در آن قرار داشته و به طور معمول عموم افراد اجازه بازدید از آن را نخواهند داشت، دیدن کنند. پس از ورود به این قلمرو اولین منظره‌ای که توجه شما را به خود جلب می‌کند، کلیسای مدونا دِل روساریو است که در آن پانزده راهبه دومینیکن (Dominican) هر چند وقت یکبار در پشت پرده به عبادت می‌پردازند. مکان پیش روی بعدی، ساختمان سابق صومعه دختران خیریه سنت وینست دِ پاول (Daughters of Charity of St Vincent de Paul) با یک حیاط سرپوشیده دوست‌داشتنی است که در حال حاضر یک کشیش در آن اقامت دارد. پس از عبور از یک باغ دیگر به صومعه سابق لازاریست‌ها (Lazarist) خواهیم رسید که در سال ۱۹۵۶ تخریب شده بود ولی مجدداً مورد بازسازی قرار گرفت. کلیسای پر زرق و برق و تزئین‌شده آن‌ها، که به مفهوم باروری پاکساز (Immaculate Conception: این باور که حضرت مریم از لحظه باروری به بعد از گناه پاک شد) اختصاص یافته بود تا به امروز سالم باقی مانده است. دیوارهای این کلیسا با نقاشی‌ها و مجسمه‌هایی از جان‌باختگان لازاریست در چین، عیسی نوزاد در آغوش سنت جوزف، سنت وینست دِ پاول، مسیح در باغ جتسیمانی، مجسمه پیِتا (Pietà) و از همه عجیب‌تر یک تاماتا (támmata) چاپ فلزی برجسته بر روی صفحه مسطح)، که طرفداران مذهب ارتدوکس‌ علاقه بسیاری به آن دارند اما در میان مذهب کاتولیک از محبوبیت چندانی برخوردار نیست، تزئین شده است.

کاتولیک‌ها، از زمانی که در دهه ۱۲۰۰ برای اولین بار در قلعه اسکاروس (Skáros) استقرار یافتند، تاریخچه طولانی و برجسته‌ای را در جزیره سانتورینی به خود اختصاص دادند. آن‌ها پس از گذشت این دوران، این قلعه را به مقصد روستای فیرا ترک گفتند. کاتولیک‌ها در آموزش مردم محلی – به طوری که یک کشیش به نام دان پاسکواله (Don Pasquale) (از سال ۱۸۶۶ تا ۱۹۵۶) تقریباً به مدت یک قرن به آموزش موسیقی به مردم محلی می‌پرداخت و این موضوع را تصاویر مختلف از گروه‌ دانش‌آموختگان وی به خوبی اثبات می‌کند– و نیز اقتصاد جزیره سانتورینی تأثیر نامتناسب و بسزایی داشتند. پس از زمین‌لرزه سال ۱۹۵۶ که تجارت محلی را به طور کلی از میان برد، کاتولیک‌ها به شهر آتن و یا کشورهای خارجی مهاجرت کردند و تنها تعداد معدودی از زنان و مردان راهبه‌ در روستا باقی ماندند.

در همان نزدیکی، یک کلیسای جامع کاتولیک به نام آگوئیس لوانیس پرودروموس (Ágios Ioánnis Pródromos) واقع شده است که همچنان مشغول فعالیت می‌باشد ( این کلیسا اغلب روزها باز است ) و بازدید از فضای داخلی این کلیسا خالی از لطف نخواهد بود.

در موزه مردم‌شناسی لیگنوس (Lignos Folklore Museum) واقع در حومه کاندوهوری (Kondohóri) (که همه روزه از ساعت ۱۰ صبح تا ۲ بعدازظهر به روی بازدیدکنندگان باز بوده و هزینه ورودی آن  به همراه یک راهنمای انگلیسی‌زبان ۳ یورو است) یک نمونه کاملاً شبیه‌سازی شده از فضای یک خانه‌ غار متعلق به قرن نوزدهم و نیز نمونه‌های واقعی از کارگاه‌های مختلف صنایع‌ دستی فراموش شده روستاهای این جزیره در معرض نمایش عموم قرار داده شده است. بهترین نمونه کالای عتیقه‌، یک دستگاه مبتکرانه خرمن‌کوب چوبی است، که در این موزه نگه‌داری می‌شود.

در جنوبی‌ترین بخش این جزیره، کارخانه سابق کنسرو گوجه‌فرنگی‌سازی نومیکوس (Nomikos) قرار دارد که در حال حاضر به موزه صنعتی گوجه‌فرنگی تبدیل شده است (بازدید از این موزه همه روزه از ساعت ۱۰ صبح تا ۶ بعدازظهر، و تنها با پرداخت ۵ یورو امکان‌پذیر است). در این موزه در درجه اول فرایند کاری ماشین‌آلات کارخانه به نمایش گذاشته می‌شود. جزیره سانتورینی همچنان به گوجه‌فرنگی‌های کنسرو شده و آفتاب خشک خوش طعمش شهرت دارد.

سواحل

تقریباً تمام سواحل این جزیره از شن‌های آتشفشانی خاکستری تیره پوشیده شده‌اند ( در ماه سپتامبر، گل‌های معطر سفیدرنگ و درخشان سوسن شن‌زار (thalassókrini) در این سواحل رشد می‌کنند). زیباترین سواحل زینت داده شده با این گل‌ها، در روستای ساحلی کاماری (Kamári) قرار دارند.

از دیگر جاذبه‌های گردشگری منطقه، سواحل شگفت‌انگیز بخش جنوب شرقی رو به منطقه پریولوس (Perívolos) است که به کافه‌های ساحلی مخصوصی برای جوانان مجهز شده و درست در جنوب روستای ساحلی شلوغ و کوچک پِریسا (Períssa) قرار دارد که برخلاف سواحل پریولوس، برای دسترسی به دریا باید از صخره‌های مرجانی لیز عبور کرد.

علاوه بر این، باکسِدز (Baxédes) و کولومبوس (Kouloúmbos)، تنها سواحل واقعی نزدیک به روستای اویا ( که به صورت Ee-ya تلفظ می‌شود) هستند و در روزهایی که مسیر وزش باد از سمت جنوب باشد، سواحل ایده‌آلی محسوب می شوند، هرچند این سواحل به آن میزانی که گفته می‌شود، در معرض باد قرار ندارند.

ساحل کولومبوس (با برخورداری از تخت‌های چتردار و منطقه مخصوص حمام آفتاب و امکانات دیگر) از امکانات بهتری برخوردار است؛ شن‌ها و صخره‌های پاکیزه مناطق کم‌ارتفاع ساحل باکسدز و نیز برخورداری از چشم‌اندازی رو به جزیره ایوس (Íos) از جمله زیبایی‌های این ساحل به شمار می‌رود. خلیج کوچک و خوش‌منظره کُکینی آموس (Kókkini Ámmos) واقع در حوالی منطقه باستانی متعلق به دوران مینوان در آکروتیری نیز از شن‌های زیبایی به رنگ بنفش مایل به قرمزی پوشیده شده است، اما این نکته را نیز باید در نظر داشت که گردشگران بسیار زیادی در این منطقه اقامت می‌کنند.

پیاده‌روی

شاید تعجب‌آور باشد که در این منطقه هلالی شکل از زمین (جزیره سانتورینی)، بیش از دوازده مسیر تعیین شده پیاده‌روی در وجود داشته باشد، این مسیرها در نقشه پیشنهادی نشان داده شده‌اند. مسیرهای ویژه پیاده‌روی این منطقه را می‌توانید از روی علائم راهنمای چوبی، به همراه برچسب‌های فلزی که شماره‌ مسیرها در آن درج شده است، شناسایی کنید. مسیر شماره ۹ و مسیر شماره ۳، دو نمونه‌ از جذاب‌ترین و تماشایی‌ترین مسیرهای پیاده‌روی این منطقه محسوب می‌شوند که می‌توانید به همراه دوستان خود در آن قدم بزنید. مسیر شماره ۹، در واقع یک راه ارتباطی میان روستای ایمرویگلی (Imerovígli) و روستای اویا (Oía) و یک مسیر بهبود یافته بر روی لبه این دهانه آتشفشانی است ( مدت زمان پیاده‌روی در آن ۲ ساعت خواهد بود). مسیر شماره ۳ نیز جاده‌ای در امتداد یک گذرگاه سنگفرش شده بر روی دامنه یک کوه است که روستاهای پِریسا و کاماری را به یکدیگر متصل می‌کند، در میانه راه این مسیر ویژه، ویرانه‌های ثِرای رومی کلاسیک و غار زودوهوس پیگی (Zoödóhos Pigí) قرار دارد، تنها چشمه آب قابل شرب جزیره درون این غار قرار دارد ( مدت زمان پیاده‌روی در مسیر شماره ۳، ۱ ساعت و ۳۰ دقیقه است). در نهایت در روستای کاماری، قایق‌های مسافربری ویژه‌ای وجود دارند تا مسافران را به روستای پِریسا باز‌گردانند.

سفرهای یک روزه

قایق‌های تقریحی، از مبدأ اسکالا فیراس (Skála Firás) و آمودی (Ammoúdi) بندرگاه روستای اویا، به مقصد جزیره‌های آتشفشانی پالئا کامِنی (Paleá Kaméni) و نئا کامنی (Néa Kaméni) در حرکت هستند. بهترین سفرهای یک روزه‌ای که از مبدأ اسکالا فیراس آغاز می‌شود: این سفرها به این صورت است که تورها در ساعت ۱۱ صبح و ۲ بعدازظهر حرکت خود را به مقصد جزیره‌های آتشفشانی آغاز می‌کنند؛ ۳ ساعت زمان می‌برد تا قایق‌های تفریحی به این جزیره‌ها برسند و هزینه شرکت در این تورها نیز ۲۰ یورو است. در ابتدای سفر، گردشگران به بازدید از چشمه‌های آبگرم زیر دریایی موجود در میان این دو جزیره می‌روند، که با آب دریا مخلوط شده و به یک دمای متعادل ۳۵ تا ۳۹ درجه‌ سانتی‌گراد می‌رسند. سپس افراد باید کفش‌های مناسبی به پا کرده و برای پیاده‌روی در مسیر دشت‌های پوشیده از گدازه‌های سرد آتشفشانی نئا که برای آخرین بار در سال ۱۹۵۰ فعال شده‌اند، آماده شوند. در ساعت ۱۰.۴۵ دقیقه صبح یک تور مجزا به مقصد جزیره تیراسیا (Thirasiá)، تنها جزیره قابل سکونت وابسته به جزیره سانتورینی ( این تور در ساعت ۴.۱۵ دقیقه بعدازظهر به مبدأ حرکت خود بازمی‌گردد و برای حضور در آن با مبلغ ۲۶ یورو پرداخت) آماده حرکت می‌باشد. پس از بازدید از منطقه آتشفشانی نئا و چشمه‌های آبگرم، گردشگران را برای صرف نهار به رستوران ساحلی کورفوس (Kórfos) هدایت می‌کنند. علاوه بر این می‌توان بوسیله سه کشتی‌ فرابری کوچک و مجزا که همه روزه از مبدأ آمودی حرکت کرده و در عوض در خلیج شمالی ریوا (Ríva) لنگر می‌اندازند.

غواصی اسکوبا

به جای آنکه همچون سایر افراد، مات و مبهوت به این دهانه آتشفشانی نگاه کنید، بهتر نیست در آب‌های آن شیرجه زده و هیجان بیشتری را تجربه کنید. در حدود چهل منطقه شناخته شده و رسمی ویژه غواصی اسکوبا در جزیره سانتورینی و جزیره تیراسیا وجود دارد که اغلب آن‌ها نیز در حوالی این دهانه آتشفشانی و جزیره‌های کوچک آن واقع شده‌اند. قدرت دید در زیر آب (به استثنای محدوده جریان خروجی آب معدنی از چشمه‌های آبگرم کامِنی (Kaméni)) معمولاً در محدوده ۲۰ متر و یا بیشتر خوب است، اما در این منطقه حیات‌وحش دریایی محدودی وجود دارد و از این لحاظ همچون دریای سرخ و یا دریای کارائیب نخواهد بود. در منطقه مِسا پیگادیا (Mésa Pigádia) در نزدیکی مرز جنوب غربی این جزیره، منطقه ویژه‌ای برای غواصی افراد مبتدی در نظر گرفته شده است.

این دهانه آتشفشانی همواره از شرایط مناسبی برخوردار است تا هیجان‌انگیزترین تجربه غواصی را برای افراد ایجاد کند، برای مثال غواصی در منطقه آسپرونیستی (Aspronísi) که همواره تعداد زیادی ماهی راس (wrasse) و دخترماهی (damselfish) در دیوار پرشیب غوطه‌ور در حرکت هستند و یا در حوالی کشتی شکسته متعلق به جنگ جهانی دوم در میان دو جزیره کوچک کامِنی و در اطراف یک کشتی باربری تقریباً سالم که طوطی ماهی‌ها و توده‌های سیمانی که هنوز در زیر آب‌های منطقه وجود دارند، تجربه لذت‌بخشی خواهد بود.

فروشندگان لوازم غواصی

غواصان دریای اژه: در جاده اصلی به سمت شهر پیرگوس (Pýrgos)، در فاصله تقریباً ۲.۵ کیلومتری جنوب روستای فیرا و مقابل رستوران سِنور زوربا، فروشگاه لوازم غواصی غواصان دریای اژه (Aegean Divers) (به نشانی اینترنتی aegeandivers.com) قرار دارد. در این فروشگاه یک قایق ۹ متری شیک با بدنه‌ای محکم به فروش می‌رسد.

فروشگاه مرکز غواصی دریانوردان آب‌های جهان: از تفرجگاه ساحلی کاماری یک بلوک به سمت داخل جزیره حرکت کنیم، به فروشگاه مرکز غواصی دریانوردان آب‌های جهان (به نشانی اینترنتی navyswaterworld.gr) خواهیم رسید. ما غواصی با لوازم این فروشگاه را تجربه کردیم و این لوازم از کیفیت خوبی برخوردار بودند. این فروشگاه ابزارها و تجهیزات مناسبی را با توجه کامل به ایمنی آن‌ها در اختیار افراد قرار می‌دهد.

مرکز غواصی سانتورینی: فروشگاه مرکز غواصی سانتورینی (به نشانی اینترنتی divecenter.gr) در ساحل دهانه آتشفشانی واقع شده است. این فروشگاه همچون فروشگاه غواصان دریای اژه در فاصله کمی از جاده اصلی قرار دارد.

مرکز غواصی منطقه آتشفشانی: از تفرجگاه ساحلی کاماری یک بلوک به سمت داخل جزیره حرکت کنیم، فروشگاه مرکز غواصی منطقه آتشفشانی (به نشانی اینترنتی scubagreece.com) قرار دارد که از سال ۱۹۹۹ به فعالیت مشغول است.

فروشندگان لوازم غواصی با دریافت ۸۵ تا ۹۵ یورو برای یک روز، لوازم مورد نیاز غواصی را به متقاضیان تحویل می‌دهند، آن‌ها می‌توانند از ساعت ۹ و یا ۹.۳۰ صبح تا ساعت ۲.۳۰ بعدازظهر از این لوازم استفاده کنند. همچنین دوره‌های آموزش غواصی به منظور صدور گواهینامه مرتبط و بسته‌های مقرون به صرفه حاوی چند دوره غواصی نیز ارائه می‌شود. اگر از یک متصدی ارائه تجهیزات غواصی در روستای کاماری استفاده شود، افراد پیش از وزش باد صبحگاهی بوسیله قایق بادی سخت تنه (RIB) و در مدت زمان ۴۰ دقیقه‌ای از حوالی جنوبی‌ترین بخش جزیره به داخل دهانه آتشفشانی جابجا می‌شوند و بعدازظهر به ساحل کالدِرا (Caldera: دهانه آتشفشانی) بازگشته و سپس بوسیله یک خودروی لندرووِر (Land-Rover) به کاماری بازگردانده می‌شوند. مراکز غواصی دریای اژه و جزیره سانتورینی نیز در ساحل کالدِرا به ارائه تجهیزات پرداخته و افراد نیز در همین منطقه غواصی می‌کنند و نیازی به نقل و انتقالات زمینی وجود ندارد.

راهنمای فصلی

کارخانه هنری جزیره سانتورینی

از ماه ژوئیه تا اواسط ماه سپتامبر، تا حداکثر بیست اجرا

کنسرت‌های پیشرفته، رویدادهای هنری و تئاتر و نمایشگاه‌های هنری در موزه گوجه‌فرنگی در ویلهادا (Vlyháda)

تاریخ: اواسط ماه ژوئیه تا اوایل سپتامبر، بین ۱۴ تا ۲۰ اجرا

نشانی اینترنتی: santoriniartsfactory.gr

هزینه ورودی: معمولاً ۱۲ تا ۱۵ یورو

جشنواره مِگارو گیزی (Megaro Gyzi Festival)

اواخر ژوئیه تا اواخر آگوست، اجرای حداکثر ۱۲ رویداد هنری

کنسرت‌های مجلسی، نمایشگاه‌ها و رویدادهای دیگر در حیاط این بنای مجلل و باشکوه و یا در کلیسای جامع کاتولیک برگزار می‌شود و یازدهمین باز اجرای آن در سال ۲۰۱۷ انجام می‌شود.

نشانی اینترنتی: megarogyzi.gr

هزینه ورودی: رایگان

جشنواره ادبیات و هنرهای کالدِرا، روستای اویا (Caldera Arts & Literature Festival)

اواسط ماه سپتامبر، به مدت سه شب

در سال ۲۰۱۵، چهارمین دوره این جشنواره در خصوص خوانش ادبی و رویدادهای موسیقی برگزار گردید که به ظاهر تنها در سال‌هایی که اعداد آن فرد باشد، برگزار می‌شود. حمایت مالی این جشنواره به عهده یک کتابفروشی محلی معروف است.

نشانی اینترنتی: atlantisbooks.org

هزینه ورودی: ۲۵ یورو برای شرکت در تمام رویدادها (از آنجایی که هزینه اقامت هنرمندان نیز از این راه تأمین می‌شود، به همین علت بهای بلیط این جشنواره نیز کمی بالاست).

جشنواره بین‌المللی موسیقی (کلاسیک) سانتورینی

از اوایل سپتامبر تا اواخر این ماه، با اجرای معمولاً شش کنسرت

در سال ۲۰۱۷، سی‌و نهمین دوره این جشنواره برگزار می‌شود؛ نوازندگان این کنسرت‌ها اغلب یونانی تبار هستند و محل اصلی برگزاری این کنسرت‌ها، مرکز کنفرانس نومیکوس اسپایروس (Spyros Nomikos) واقع در روستای فیراست.

نشانی اینترنتی: در حال حاضر این جشنواره از نشانی اینترنتی برخوردار نیست.

هزینه ورودی: اغلب ۲۵ یورو

کنسرت‌های لاپونتا (La Ponta Concerts)

دوشنبه‌ها، چهارشنبه‌ها و شنبه‌ها، ۲۲ ماه می تا ۱۸ اکتبر؛ همچنین سه‌شنبه‌ها و جمعه‌ها ۲۰ ژوئن تا ۲۹ سپتامبر، ساعت ۹ شب

محل اصلی این کنسرت‌ها، یک برج باقی‌مانده از قلعه ونیز‌ی‌ها است که متعلق به قرن سیزدهم بوده و در روستای آکروتیری واقع شده است. در این برج یک موزه-کارگاه در اختصاص با آلت موسیقی نی‌انبان حوالی دریای اژه (tsamboúna) برپا شده است، اما این نمایش‌ها از محبوبیت چندانی برخوردار نیستند. با این حال رویداد محبوب‌تر، کنسرت‌های شبانه‌ای است که با نواختن از انواع آلات موسیقیایی در همین محل برگزار می‌شود.

نشانی اینترنتی: laponta.gr، پیش‌خرید بلیط‌های این کنسرت‌ها از طریق این نشانی انجام می‌شود.

هزینه ورودی: ۱۲ یورو