صحبت کردن به زبان بدن با لهجه جهانی

صحبت کردن به زبان بدن با لهجه جهانی

وقتی به کشورهای مختلف جهان سفر می‌کنید و با فرهنگ‌های مختلف مواجه می‌شوید، گاهی اوقات ممکن است ندانسته کاری را انجام دهید که موجب رنجش خاطر فردی از فرهنگی دیگر شود. در ادامه نگاهی کوتاه خواهیم داشت به برخی از این تفاوت‌های فرهنگی:

۱٫ ارتباط چشمی

چشم‌ها ابزار مهمی در برقراری ارتباط هستند. البته باید به این نکته توجه کرد که ارتباط چشمی در فرهنگ‌های مختلف دارای معانی مختلف است. درآمریکا، کانادا و کشورهای اروپای غربی ارتباط چشمی متناوب برای نشان توجه و علاقه به موضوع مورد بحث بسیار مهم است؛ اما در فرهنگ کشورهای خاورمیانه، برقراری ارتباط چشمی نشان دهنده اعتماد و صداقت است اما ارتباط چشمی بین دوجنس مخالف عملی ناهنجار بشمار میرود. از طرف دیگر برقراری ارتباط چشمی طولانی مدت در فرهنگ‌های آسیایی، آفریقایی و آمریکای لاتین نشانه به چالش کشیدن قدرت و اعتبار طرف مقابل است.

۲٫ لمس کردن

در کشورهای آسیایی لمس کردن سر، پشت و یا شانه‌های فردی بزرگتر از خودتان بی احترامی محسوب می‌شود. در کشورهای خاورمیانه دست دادن با دوستان همجنس ایرادی ندارد، اما دست دادن با دوستانی از جنس مخالف در انظار عموم عملی بسیار ناپسند است. در کشور فرانسه و همینطور در فرهنگ‌های مدیترانه، برخلاف دیگر کشورها لمس کردن تجاوز به حریم خصوصی افراد محسوب نمی‌شود.

۳٫ حریم خصوصی

حریم خصوصی در کشور آمریکا اهمیت بسیار کمتری نسبت به برخی از فرهنگ‌ها دارد. اما در فرهنگ کشورهایی همچون چین، برزیل و مصر هنجاری به عنوان حریم خصوصی اصلا وجود ندارد.

۴٫ ژست (اشارات)

حرکت انگشت شست به سمت بالا، حلقه کردن انگشتان اشاره و شست و یا V در برخی از فرهنگ‌ها مثبت اما در برخی دیگر از کشورها توهین‌آمیز  تلقی می‌شوند. بنابراین تا حد امکان در زمان صحبت کردن دست هایتان را در جیب‌هایتان بگذارید. اما باید توجه داشته باشید که قراردادن دست‌ها در جیب به هنگام صحبت کردن نیز در برخی کشورها همچون آلمان و بلژیک بی‌احترامی تلقی می‌شود.

۵٫ گفتگوی کوتاه

حالت چطوره؟” در فرهنگ آمریکایی معمولا پرسیده می‌شود که در جواب آن فقط باید به جمله خوبم اکتفا کرد و نیازی به تعریف سرگذشت زندگیتان نیست اما در کشور روسیه با شنیدن این جمله معمولا باید گزارش کامل و صادقانه‌ای از حال و روز خود بدهید. پرسیدن سؤال درباره شغل افراد در آمریکا توهین‌آمیز تلقی می‌شود. دانمارکی‌ها هم معمولا از سؤالاتی درباره گرایشات مذهبی خوششان نمی‌آید. صحبت کردن درباره مسائل سیاسی سر میز شام، برای فرانسوی‌ها امری معمول و حتی مطلوب بشمار می‌رود.