عکاسی از گل های یخ‌زده؛ زیبایی متناقض از بقاء و زوال

عکاسی از گل های یخ زده

در تعابیر مختلف از عکاسی، آن را هنری بی واسطه معرفی می کنند. این هنر مانند سایر هنرهای دیگر سبک های گوناگونی دارد. تصاویر هر عکاسی ویژگی های خاص خودش را دارد. ممکن است چندین عکاس از یک سوژه عکس بگیرند اما الزاما نتیجه کار یکسان نخواهد بود. برخلاف تصور عده ای عکاسی حرفه ای اصلا کار ساده ای نیست و هنرمند عکاس باید به مفاهیم زیادی تسلط داشته باشد. عمق میدان دید، دیافراگم، نویز، سرعت شاتر، فوکوس و درک نور در عکاسی تنها چند مورد از موارد مهم در این حرفه است.

البته برخی نیز برای تفریح و به صورت تفننی عکاسی می کنند. از آنجایی که عکس می تواند لحظات ما را با جزئیات ثبت کند، بهترین راه برای ثبت لحظات شاد و خاص مان است. عکس از مراسم های مختلف، اعضای خانواده، عکاسی در سفر استفاده های روزمره از این هنر است. البته هر کدام مقوله ای جدا دارد. همانطور که می دانید تلفن های همراه هوشمند بازار جهانی را تسخیر کرده اند و چون اغلب مردم به آن دسترسی دارند؛ سازندگان آن روی موضوع دوربین گوشی حسابی مانور می دهند. به طوری که برخی از گوشی ها برای عکاسی در سفر کفایت می کند. عکاسی در سفر به یک شاخه از این حرفه تبدیل شده به طوری که سالانه مسابقات عکاسی در این زمینه برگزار می شود. مانند مسابقه عکاسی گاردین مخصوص جهانگردان! در این مسابقه عکس های گوناگونی در سراسر دنیا توسط گردشگران به ثبت رسیده است.

خالق تصاویر گل های یخ زده

عکاسان حرفه ای دست به ثبت عکس هایی منحصر به فرد می زنند. برای نمونه بروس بوید (Bruce Boyd)، عکاسی اهل آفریقای جنوبی، که مجذوب روش ‌های خاص و منحصربه فردی در عکاسی است. او علاقه‌مند به عکسبرداری از اشیا یخ زده شد. بنابراین طی چندین ماه، روش‌های زیادی را با هدف خلق بهترین شیوه برای این نوع عکاسی امتحان کرد.

او شی مورد نظر را درون قالب‌های بزرگ یخ می گذاشت و بعد از یخ زدن، قالب یخ را درون آب می‌انداخت و بعد از ایجاد ترک و چین و چروک بر روی غالب یخ و ایجاد اشکال عجیب از آن ها عکس می‌گرفت. بوید بسیار به این پروژه علاقه‌ مند بود و تصمیم گرفت که آن را به صورت حرفه‌ای‌تری ادامه دهد. یکی از پروژه های او عکاسی از گل های یخ زده بود.

بنابراین بوید و دوست نقاشش (تارین اسمیت)، علایق و استعدادهای خود را یکی کرده و اولین مرحله از مجموعه ی سه بخشی عکاسی را آغاز کردند. در هر مرحله ی عکاسی از آب به عنوان عنصر اصلی کار استفاده می‌شد. اولین بخش، که صفردرجه نامیده شد، گل های ظریف و رنگارنگی را نشان می دهد که اسمیت آن ها را مرتب درون قطعات یخی قرار داده است. سپس این قطعات یخی به درون استخر، نهرآب و یا گودال های گل آلود پرتاب شده تا کاملا کج و کوله شوند و بوید از یخ و گل، رنگ و وضوح، زندگی و مرگ، عکس‌هایی شفاف مانند شیشه بگیرد.

بوید در مورد پروژه خود و اسمیت اینگونه می نویسد، ” در مرحله صفر درجه، برای نشان دادن زیبایی گل ها از یخ زدگی استفاده می کنیم. به نظر من، اینکه یخ می تواند از جسمی به خوبی محافظت کرده و در همان حال با تغییر شکل آن جسم به ظاهرش زیبایی ببخشد، بسیار جالب است. ما برای چند لحظه ی گذرا، قبل از اینکه یخ کاملا ذوب شود و گل ها پژمرده شوند، از این زیبایی حفظ شده و محصور، لذت بردیم.” ما نیز خوش شانس هستیم که عکسبرداری بوید، با طولانی کردن زمان یخ زدگی به منظور حفظ عمر گل، این لحظات را جاودانه کرده است.

در ادامه تعدادی از تصاویر پروژه عکاسی از گل های یخ زده بوید به تماشا گذاشته شده اند.