گنبد سلطانیه؛ سمبل معماری اسلامی در تاریخ ایران

گنبد سلطانیه

گنبد سلطانیه یا مقبره ی اولجایتو مهم ترین بنای شهر سلطانیه می باشد. سلطانیه واقع در 43 کیلومتری استان زنجان است. با استناد بر منابع تاریخی شهر سلطانیه در دوره ی ایلخانان مغول احداث گردیده و قدمت آن به هفت هزار سال قبل بازمی گردد.

در ادامه با سفرمی همراه باشید تا با گنبد سلطانیه؛ سمبل معماری اسلامی در تاریخ ایران بیشتر آشنا شوید.

گنبد سلطانیه پس از چهارمین ایلخان مغول به دستور اولجایتو بنا نهاده شد. اولجایتو دستور ساخت گنبد سلطانیه را به طول 30 هزار گام داد تا درون آن آرامگاهی با شکوه را برای وی ایجاد نمایند.

با توجه به عظمت و سبک معماری، این بنا دارای اهمیت فراوانی است و نقطه عطفی در تاریخ هنر معماری اسلامی ایران به شمار می رود. گنبد سلطانیه بزرگترین گنبد خشتی جهان است و در فهرست آثار میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.

یکی از ویژگی های این اثر تاریخی احداث آن بر روی زمین سخت است. پی گنبد 48 متر و عمق آن حدودا 60 سانتی متر است. بنای گنبد سلطانیه هشت ضلعی است؛ طول هر ضلع آن 17 متر، قطر دهانه به طور تقریبی 5/25 متر و ارتفاع آن معادل با 48 متر است.

با توجه بر دهانه ی وسیع آرامگاه اولجایتو، بعد از بنای سانتاماریا در فلورانس ایتالیا و ایاصوفیه در استانبول ترکیه، سومین گنبد بزرگ جهان به شمار می رود.

گنبد سلطانیه شامل سه بخش اصلی می باشد؛ از قبیل:

•  ورودی
• تربت‌خانه
•  سردابه‌

این بنا دارای هشت ایوان و هشت مناره می باشد که گفته می‌شود از هشت در بهشت یا همان ابواب البر یا درهای نیکی الگو گرفته است.

تزئینات مقبره ی اولجایتو با به کارگیری آجر و کاشی صورت گرفته است. در گذشته آیاتی از قرآن کریم و ذکر نام های خداوند، پیامبر اسلام، امام اول شیعیان و نام پادشاه بر روی آن مکتوب گشته بود؛ لیکن سلطان محمد خدابنده دستور پوشانیدن تزئینات کاشی با اندود گچ را می ‌دهد که تاکنون علت این دستور نامشخص مانده است.

تماشا کنید :

منبع: safarme.com