رمزگشایی کدهای مخفی و اورژانسی هواپیما

کدهای اضطراری مرتبط با فرودگاه

کد بِراوو (Code Bravo) کدی است که برای هشدار امنیتی عمومی در فرودگاه‌ها استفاده می‌شود. مقامات امنیتی معمولاً این کد را برای مسافران اعلام خواهند کرد و ممکن است از طریق این کد به مسافران دستور دهند تا در جای خود بی حرکت بایستند. بدین ترتیب هراسی در دل مسافران ایجاد شده و شناسایی دقیق منبع تهدید آسان‌تر خواهد شد.

کد آدم (Code Adam)، زمانی استفاده می‌شود که مسئولین قصد دارند کارکنان فرودگاه را از گم‌ شدن یک کودک آگاه کنند.

کدهای اضطراری داخل کابین هواپیما

شاید نام کد مِی‌دی (Mayday) را شنیده باشید؛ این کد زمانی به کار برده می‌شود که هواپیما و یا کشتی با خطری قریب الوقوع مواجه باشد. همچنین کد دیگری نیز به نام کد پَن-پَن (pan-pan) وجود دارد که شاید کمتر از آن صحبت شده باشد. واژه پَن-پَن (pan-pan) از واژه فرانسوی پَن (panne)، به معنای اختلال و از کار افتادگی گرفته شده است. این کد به خطری اشاره دارد که چندان بحرانی و وخیم به نظر نمی‌رسد.

۷۵۰۰، یک کد پاسخگر خودکار است؛ این کد زمانی به کار برده می‌شود که هواپیما با خطر سرقت مواجه شده باشد و یا مسئله تهدید به هواپیما ربایی مطرح شده باشد.

۷۷۰۰، یک کد اورژانسی عمومی‌تر است؛ کد ۷۶۰۰ نیز بیانگر یک اختلال رادیویی است.

اصطلاحات مخصوص خدمه کابین هواپیما

Arm and crosscheck (بررسی و آماده شدن): پیش از آغاز پرواز، درب‌های خروجی هواپیما در حالت اضطراری قرار داده می‌شود. اگر یک درب دستگیره دار باز باشد، سرسره مخصوص خروج اضطراری پر از هوا شده و آماده می‌شود. خدمه هواپیما باید همه درب‌ها را بررسی کرده و مطمئن شوند که درب‌های مقابل آماده شده‌اند. به محض ورود به هواپیما ممکن است عبارت «درب‌ها به حالت دستی» (doors to manual) را بشنوید.

Debrief (گزارش‌گیری از خلبان هواپیما): در هر پروازی کوچک‌ترین جزئیات در روند گزارش‌گیری ثبت می‌شود. برای مثال مسائلی از قبیل وضعیت پزشکی، مسافران اخلالگر، و یا مشکلات سرویس‌دهی غذا از جزئیات روند هر پرواز به حساب می‌آیند.

Hat bin ( هَت‌بین، کلاه‌دان): واژه دیگری است که برای صندوق‌های نگهداری وسیله بالای سر صندلی‌ها استفاده می‌شود. (به چه دلیل به این صندوق‌ها هَت‌بین ( کلاه‌دان) گفته می‌شود؟ مطمئناً این به خاطر آن نیست که این صندوق‌ها فقط برای نگهداری از کلاه تعبیه شده‌اند. در دهه ۱۹۶۰، زمانی که پرواز با هواپیما تجربه‌ای بسیار فرینده و جذاب به حساب می‌آمد، این نام انتخاب شد).

Hot bit (هات بیت): این واژه به بخشی از وعده‌ غذایی ارائه شده در طول پرواز که گرم شده باشد، اتلاق می‌شود.

Gash bag : واژه‌‌ی مخصوصی است که برای کیسه زباله به کار برده می‌شود.

Plonkey kits (جعبه ابزار): کیسه‌ی مخصوصی از وسایل ضروری است که مهمانداران هواپیما با خود حمل می‌کنند. در این کیسه وسایلی از قبیل انبرک یخ، دستکش مخصوص فِر، قیچی کوچک، یک جعبه ابزار خیاطی، و یک برس لباس گذاشته می‌شود.

Starburst: از این واژه زمانی استفاده می‌شود که سرویس‌دهی به مسافران از اواسط کابین هواپیما آغاز شده و چرخ دستی به سمت آشپزخانه هواپیما حرکت داده می‌شود و مواد غذایی موجود در آن به تدریج به پایان می‌رسد.

اصطلاحات موجود در گفتگوی خلبان‌ها

All-call: درخواستی است که هر یک از خدمه پرواز را مجاب می‌کند تا از طریق دستگاه مخابره هواپیما، ایستگاه خود را گزارش کنند؛ در حقیقت این گزارش نوعی مکالمه تلفنی چند نفره میان خدمه پرواز محسوب می‌شود.

Last-minute paperwork (کاغذ بازی و تشریفات اداری لحظه آخری): هر پروازی که قرار است از زمین بلند شود، با کاغذ بازی اداری مواجه می‌شود. این تشریفات اداری معمولاً در خصوص مسائل مرتبط با ثبت وزن و تعادل، بازبینی برنامه پرواز، و یا انتظار برای آنکه تعمیرکاران هواپیما رخدادهای روزانه را در دفتر مخصوص یادداشت کرده و آن را تحویل بدهند، مشاهده می‌شود.

Flight level (سطح پرواز): « روش متفاوتی که از آن طریق می‌توانید دریابید که در حال حاضر در ارتفاع چند هزار پایی از سطح دریا قرار دارید. فقط کافیست چند صفر در جلوی عدد سطح پرواز اضافه کنید. برای مثال، سطح پرواز سه – سه – صفر به معنای آن است که هواپیما در ارتفاع ۳۳ هزار پایی ۳۳۰۰۰فوت در حال پرواز است.

Ground stop (توقف زمینی): از این واژه زمانی استفاده می‌شود که سامانه کنترل ترافیک هوایی معمولاً به دلیل تراکم ترافیکی پرواز به سمت یک یا چند مقصد را محدود می‌سازد.

EFC time (ای اِف سی تایم): اصطلاح ای اِف سی تایم زمانی به کار برده می‌شود که هواپیما در انتظار دریافت مجوز فرود از برج مراقبت است. در واقع این اصطلاح به زمانی اشاره دارد که خدمه پرواز در انتظار خروج از حالت تعلیق پیش از فرود هواپیما هستند.

Deadhead (کسی که بدون بلیط پرواز می‌کند): این اصطلاح در حقیقت برای خلبان و یا خدمه پروازی استفاده می‌شود که برای انجام مأموریت و وظیفه خود از محلی به محل دیگر جابجا می‌شود. البته این اصطلاح برای افرادی که دائماً در مسیر خانه و محل کار در رفت و آمد هستند و نیز افرادی که به سفر شخصی می‌روند، به کار برده نمی‌شود.

Gatehouse (اتاق مجاورت درب ورودی): واژه منحصربفردی که برای محدود دروازه و یا سالن مخصوص مسافرگیری استفاده می‌شود.

Ramp: منطقه ویژه پارکینگ هواپیما

Alley: محل عبور و مرور ویژه خودروی تاکسی

Apron: هر گستره آسفالت مانندی که جزء مسیر تاکسی‌رو و یا باند فرودگاهی محسوب نشود. در حقیقت این واژه به مناطقی از قبیل پارکینگ، محوطه بارگیری، و محوطه آسفالته طرفین آشیانه هواپیما اتلاق می‌شود.

At this time (هم اکنون): برای مثال: هم اکنون از شما درخواست می‌شود که لطفاً تمام دستگاه‌های الکترونیکی خود را کنار بگذراید. معنی این اصطلاح «در حال حاضر» و یا «هم اکنون» است. در این مثال در واقع عبارتی بیان شده است که در مسافرت‌های هوایی از آن استفاده می‌شود.